Тайландаас Хонконгийн чиглэлд нисч явсан СХ712 онгоцыг Филиппиний амиа золиослогч барьцаалж унагах оролдлого хийхэд уг онгоцоор зорчиж явсан Монгол залуу халдлагыг тасалн зогсоож зорчигчдын амийг аварсан тухай мэдээлэл гарсан.
Олон хүний амийг аварсан З.Буяннэмэх өчигдөр эх орондоо иржээ.
– Олон хүний амийг аварсан танаар монголчууд бахархаж байна. Тухайн үед юу болсон талаар ярихгүй юу?
– Тайланд Хонконгийн СХ712 чиглэлийн онгоцоор би уржигдар зорчиж явсан юм. Би бизнес зэрэглэлд урдаасаа хоёр дахь эгнээнд сууж явсан. Миний хажуугаар нэг хүн өнгөрч байгаа харагдсан. Тэгээд онгоц газардахаас 20 гаруй минутын өмнө шиг санаж байна. Гэнэт онгоцны гурван эмэгтэй үйлчлэгч орилолдоод явчихсан. Тэгэхээр нь хартал нэг хүн онгоцны урд талын хаалгыг нээхийг шаардаж онгойлгох гэж оролдож нөгөө гурван үйлчлэгчтэй ноцолдоод байгаа харагдсан. Энэ үйлдлийг нь хорих гэсэн бас нэг эрэгтэй үйлчлэгчийг гараараа цохиод унагачихсан.
Би яг тэр үед хөгжим сонсоод явж байсан юм. Энэ байдлыг хараад очоод нөгөө этгээдийг хоолойгоор нь гараараа боож багагүй ноцолдсоны эцэст бид хоёр хойшоо унасан. Энэ үед онгоцны эрэгтэй үйлчлэгч тусалж нөгөө этгээдийг аюулгүй болгосон. Ингээд түүнийг гавлан хоёр хөлийг нь цагаан уяагаар уясан. Ингээд надтай хамт тэр онгоцонд зорчиж явсан Солонгос хүн онгоц аюулгүйн буулт хийтэл түүний толгойг нь дарж дундаа суулгасан даа.
– Амиа золиослогчтой нүүр тулсан үед юу бодогдож байв?
– Амиа золиослогч гэдгийг нь тухайн үед мэдээгүй. Тийм үед ямар нэгэн юм бодох сөхөө байгаагүй дээ. Зүгээр яагаад ч юм бэ түүнийг аюулгүй болгох ёстой мэт л санагдсан. Гэхдээ зүгээр сууж байгаад унаж үхэхийг хэн ч хүсэхгүй биз дээ. Онгоц газардсаны дараа намайг онгоцон дотор цаг орчим хүлээлгэсэн.
– Яагаад таныг хүлээлгэсэн юм бол?
– Болсон үйл явдлын талаар асууж байсан. Тэгээд таны бие зүгээр үү, эмнэлэгт үзүүлэх үү гэж байсан. Миний хувьд бие зүгээр, тэгээд ч дараагийн нислэг маань хүлээж байсан болохоор тэнд удах шаардлага байгаагүй. Хүмүүс ирээд аль улсын иргэн бэ, цагдаагийн хүн үү, эсвэл армид ажилладаг уу гээд асуугаад байсан. Тэгэхээр нь үгүй ээ, би жирийн бизнесмэн Монгол залуу байна гэсэн дээ.
– Онгоцонд хэчнээн зорчигч явсан бэ?
– Тухайн үед яг хэд байсныг нь мэдээгүй. Сүүлд буугаад 216 зорчигч явсан гэж мэдсэн. Онгоцноос буухад хүмүүс алгаа ташаад надад талархлаа илэрхийлж байсан нь сайхан санагдсан. Тэгээд Монгол залуу олон хүний амийг аварлаа хэмээн зарлаж байсан.
– Зорчигчид нэлээд сандарсан байх даа. Хүүхдүүд байсан уу?
– Мэдээж сандарсан харагдсан. Би нэлээд урдуур сууж явсан болохоор хойно сууж байсан хүмүүс яг юу болсныг хараагүй. Миний хажуугийн суудалд эрэгтэй, эмэгтэй хоёр хүүхэд явж байсан.
– Амиа золиослогч таны биед ямар нэг гэмтэл учруулаагүй юу?
– Хонконгийн цагдаа, түргэн тусламжийнхан намайг эмнэлэгт очиж эрүүл мэндийн үзлэгт орохыг хүссэн. Гэхдээ миний зүүн гарын хуруу жаахан эвгүй болсноос өөр зүйл болоогүй учир би эмнэлэг яваагүй.
– Сая Ерөнхийлөгчийн тамгын газраас ярьж байгаа сураг байна. Таныг шагнах нь дээ?
– Өө тэрийг ёстой мэдэхгүй ээ. Би ямар шагнал авах гэж хүний амь аварсан биш. Иргэн хүнийхээ хувьд л үүргээ биелүүлсэн гэж бодож байна.
– Та ямар ажлаар явж байсан бэ?
– Би гурван сард нэг удаа Тайландын Бумрунград эмнэлэгт очиж биеэ үзүүлдэг юм. Энэ эмнэлгийн хяналтад байдаг.
– Гэр бүлийнхэн тань энэ мэдээллийг мэдсэн болов уу. Аав ээж тань аль нутгийн хүмүүс бэ?
– Мэдээгүй байсан. Сая манай найзууд хэлсэн юм шиг байна. Манай аав, ээж Говь-Алтай аймгийн Халиун сумын харьяат. Аав минь сумын даргаас эхлээд насаараа төрийн албанд зүтгэсэн. Ээж 30 гаруй жил сумын их эмчээр ажиллаж байгаад одоо тэтгэвэртээ гарсан.
– Энгийн нэг бизнесмэн хүнд олон хүн талархлын мессеж илгээж, сонин телевизээс яриа авъя гэхэд ямар санагдаж байна?
– Би өглөө \өчигдөр өглөө 05.30 минутад Улаанбаатарт буусан\ ирээд унтаж байгаад өдөр сэрээд утсаа асаатал зөндөө талархлын мессеж ирсэн байхыг харах сонин л санагддаг юм байна. Миний хувьд ямар олны танил болох гэж тийм зүйл хийсэн биш. Угаасаа монгол хүний генд зоригтой, эрэлхэг чанар байдаг юм байна. Нээрээ би хэдэн жилийн өмнө Батлан хамгаалахын сайд байсан Лу.Болдын нэгэн ярилцлагыг уншиж байсан санаанд орлоо. Тэр ярилцлагад “Манай энхийг сахиулагчид ямар нэгэн дэлбэрэлт болоход буу руугаа гүйдэг бол гадаадынхан толгойгоо дараад ширээн доогуур орж байсан” тухай дурдсан байсан. Тэгэхээр монголчуудын цусанд эрэлхэг зоригтой, дайчин чанар байдаг юм болов уу.
– Та ямар бизнес эрхэлдэг юм бэ?
– 2004 оноос бизнес хийх гээд зүтгэж явна. Барилгын чиглэлээр туслан гүйцэтгэх жижиг цехтэй. Мөн уул, уурхайн төслүүд дээр ажилладаг.
Биднийг түүнтэй уулзах үеэр улсын харцага Г.Ганхуяг орж ирсэн. Тэрбээр З.Буяннэмэхтэй олон жилийн өмнөөс найзалсан төдийгүй ажил хэргийн хамтрагчид аж.
О.Ууганжаргал: Эх сурвалж нийслэл таймс
